محبوب عارفی
در سال 1336 در محله لرزاده تهران به دنیا آمدم در سال 1351 در سن 14 سالگی دوره آموزش سرمه‌دوزی کوتاهی را نزد خانم کریمی استاد زردوزی آن زمان تهران که سفارش‌های دربار را انجام می‌دادند گذراندم.
پس‌ازآن تا به امروز 50 سال است دوختن جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌ام شده.
در دوران جوانی هنرهای سنتی و دوخت‌های متعددی را به‌صورت خودآموز یا نزد اساتید فن یاد گرفتم ولی آنچه بیشتر روی آن متمرکز بودم و باعث شناخته و پذیرفته شدنم در محافل هنری بود زردوزی‌های سلطنتی است.
طی سه دهه اخیر با همراهی و همدلی فرزند هنرمندم حمیدرضا مولانا توانستم طرح‌های اسلیمی را بکار بگیرم و مفتخر به این شدم که اساتید صاحب‌نام اسلیمی، تذهیب، خط و نگارگری طرح‌های اختصاصی و گوناگون در اختیارم قرار دهند تا با اضافه کردن فنون جدید و ابتکاری دوخت، زرنگار را ابداع کنم.
زرنگار، و شناخته شدن آن در محافل هنری شروعی شد بر آشنایی من با هنرمندان، پیشکسوتان و اساتید و همچنین مسئولان و فعالان مرتبط با آثار فرهنگی و صنایع‌دستی. با برگزاری نمایشگاه آثارم در سال 1385 و پس‌ازآن شرکت در نمایشگاه‌ها و رویدادهای هنری داخلی و خارجی عناوین و افتخارات متعددی کسب کردم که برجسته‌ترین آن‌ها دریافت نشان درجه‌یک هنری و افتخار عضویتم در موسسه هنرمندان پیشکسوت ایران بوده است.
زرنگار و نگاهم به آن
به‌اختصار، زرنگار اثری هنری در شاخه هنرهای تجسمی است که با به‌کارگیری مهارت‌های زردوزی سلطنتی ایران و دیگر رودوزی و سوزن‌دوزی‌های سنتی و با استفاده از نقوش و طرح‌های اصیل خلق‌شده و در معرض نمایش قرار می‌گیرد.
برای رسیدن به هدفم در ترویج و گسترش این هنر تلاش می‌کنم:
• به هر طریق ممکن و با استفاده از رسانه‌های نوین آن را بیشتر معرفی کرده و به هنردوستان بشناسانم.
• طرح‌های اصیل و دقیق را بکار بگیرم تا در هر اثر با چالشی فنی و متفاوت روبرو باشم و بدین‌سان غنای بیشتری به این حرفه ببخشم.
• با آموزش به علاقه‌مندان و نگارش کتاب این هنر و فنون آن را به نسل‌های آینده بسپارم.
• همیشه تلاش کنم که مصالح و مواد اولیه جدید، روش‌های رودوزی و سوزن‌دوزی‌های ازیادرفته و کمتر دیده‌شده را به آثارم اضافه کرده با به‌کارگیری آن‌ها ضمن اینکه مهارت خود را افزایش می‌دهم هنر دیگری را از فراموشی و گمنامی خارج کرده تا شاید گامی کوچک در احیای هنرها و مهارت‌های بی‌شمار ایران پهناور برداشته باشم.
• آثارم را بیشتر در معرض دید و نقد صاحب‌نظران و کارشناسان قرار دهم و توصیه و پیشنهادهای اساتید را بکار ببندم و از تجربیات بزرگان این سرزمین نهایت استفاده را ببرم.
• و در پایان هر کمک و همراهی را در این مسیر با جان و دل بپذیرم .